تعیین حداقل سطح مناسب بررسی الگوی پراکنش مکانی برودار (Quercus brantii Lindl.) در توده های کمتر دخالت‌شده جنگل‌های مریوان با استفاده از تابع K رایپلی

جنگل‌های ناحیۀ رویشی زاگرس امروزه به‌علت قطع بی‌رویه و چرای مفرط غالباً به حالت مخروبه درآمده‌اند، ولی با‌این‌حال هنوز می‌توان مناطقی را یافت که به‌دلایل گوناگونی، چون دور از دسترس‌بودن یا مقدس‌بودن، کمتر تخریب شده‌اند. از این مناطق می‌توان به‌عنوان مناطق شاهد یا الگو در مدیریت و برنامه‌ریزی سایر مناطق جنگلی استفاده کرد. در این پژوهش به نحوة پراکنش درختان در سطح افق (الگوی مکانی)، که از ویژگی‌های شاخص توده‌های جنگلی است، و نیز تعیین حداقل سطح مناسب برای بررسی آن، پرداخته شده است. بدین‌منظور سه سطح یک‌هکتاری جنگلی به ابعاد 100  ´100 متر در سه منطقۀ کمتر‌دخالت‌شده (قبرستان) در اطراف شهرستان مریوان انتخاب شدند که گونة غالب آن‌ها برودار بود. در داخل هر یک از این سطوح یک‌هکتاری، سه سطح مربع‌شکل دیگر به‌ترتیب با مساحت‌های 25/0، 5/0، و 75/0 هکتار به‌صورت تودرتو اجرا شد. سپس، موقعیت مکانی کلیۀ درختان در داخل قطعات یک‌هکتاری به‌روش فاصله‌ـ‌آزیموت تعیین و الگوی پراکنش مکانی درختان با استفاده از تابع K رایپلی به‌تفکیک قطعات مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که الگوی پراکنش مکانی درختان جز برای سطح 25/0 هکتار، کپه‌ای، و حداقل سطح مناسب برای این بررسی، 5/0 هکتار است.